ﺣﻖ ﺑﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻮﺩ ، ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻟﻢ ﻫﻮﺍﯼ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﻐﺾ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ
ﺁﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﻘﺪﻩ ﮔﺸﺎ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺍﯼ ﺩﺍﺩ، ﮐﺲ ﺑﻪ ﺩﺍﻍ ﺩﻝ ﺑﺎﻍ ﺩﻝ ﻧﺪﺍﺩ
ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ، ﻫﺎﯼ ﻫﺎﯼ ﻋﺰﺍ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﯾﻢ ، ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻮﺩ
ﺧﻮﺍﺑﻢ ﭘﺮﯾﺪ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
" ﺑﺎﺩﺍ " ﻣﺒﺎﺩ ﮔﺸﺖ ﻭ " ﻣﺒﺎﺩﺍ " ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ
" ﺁﯾﺎ " ﺯ ﯾﺎﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ " ﭼﺮﺍ " ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﻓﺮﺻﺖ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺣﺮﻑ ﺩﻟﻢ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪ
ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻭ ﺁﻓﺮﯾﻦ ﻭ ﺩﻋﺎ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺗﺎ ﺁﻣﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﻢ
ﺑﻐﻀﻢ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ ﻭ ﺧﺪﺍ .... ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺷﮑﺴﺖ

با خدا باش و چشمهایت را ببند و فقط فقط او را صدا بزن در خواهی یافت که معجزه در دستان توست