[وَقتی یه نَفر بفَهمه وابَستَشي
راحَت تَر میتونه اذیَتت کُنه
چون میدونه هَرکاري کُنه نمیري
غـــصه گـــرفته صــورتِ دختـــرے رو ڪــه یه روز به قشنگـــــیِ لبخنــــدش معــروف بود...من دختـــرے را میشنــــاسمـ ڪه قطره هــاے باران سنجـــاق شــــده به مــوهــــایش ...دختــــــرے ڪـه صورتش همیشــــه ابـریســــت